حقوقی که قانونگذار در مقررات مختلف برای اشخاص پیش‌بینی نموده معمولاً مورد تزویر و انکار قرار نمی گیرد و بنابراین نتیجه اختلافی به وجود نمی‌آید اشخاص روزانه بارها حقوق دیگران را محترم دانسته و سرباز به آن خودداری می‌نمایند اما در عین حال در موارد نسبتاً نادری مالک مورد تجاوز قرار می‌گیرد این اداره می شود و یا به هر طریق دیگری حق ایتزی را انکار می شود هزینه حق دیگران و انکار آن اگرچه ممنوع است اما جز در مواردی که تصریح شده باشد ممنوعیت به قدر مجازات نبوده و بنابراین جرم شمرده نمی‌شود و در این صورت مدتی که در صورتی که برای شناسایی حق خود مایل به اقدام قانونی باشد باید در مراجع صالحی قضاوت حقوقی علیه فاعل اقامه دعوا نماید در این صورت چون اختلاف حقوقی به معنی اعم مدنی از خواهان در مقام اقامه دعوا و تغییر آن خوانده در مقام دفاع و مرجع صالح در مقام رسیدگی و صدور رای اصول و قواعدی را باید رعایت کنند که آیین دادرسی مدنی نامیده می شود
بر اساس ماده ۱ قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب کتاب اول در امور مدنی آیین دادرسی مدنی مجموعه اصول و مقرراتی است که در مقام رسیدگی به امور حسبی و کلیه دعاوی مدنی و بازرگانی در دادگاههای عمومی انقلاب تجدید نظر دیوان عالی کشور و سایر مراجع که به موجب
قانون موظف به رعایت آن می باشد به کار می روند
فایده آیین دادرسی مدنی
حقوق تعیین کننده نمی تواند به تنهایی پاسخگوی نیازهای ادارات و انصاف نباشد و تدوین مقررات دادرسی به مفهوم عام کلمه می‌تواند متن آنچه مورد شود در حقیقت آیین دادرسی ضمانت اجرای حقوقی را که اشخاص دارند و در مقررات تعیین کننده پیش‌بینی شده است بر عهده دارد در نتیجه هدف آیین دادرسی تضمین احقاق حقوق مزبور است همچنین آیین دادرسی استحکام بخش حقوق و همچنین راهی است که الزاماً برای اجرای ۷ در مواردی که حق مورد مناقشه قرار می‌گیرد باید برگزیده شود و در نتیجه حقوق تضمین کننده به شمار می رود
محتوای آیین دادرسی مدنی
اصول و مقرراتی که در ایران آیین دادرسی مدنی خوانده می‌شوند از یک‌سو شامل آنهایی است که تشکیل مراجع مختلف قضاوتی اعم از قضایی و اداری را پیش‌بینی کردند و سازمانها ترکیب آنها را مشخص می سازند بررسی این دسته از اصول و مقررات مسلم بررسی قوانین مربوط به سازمان قضاوتی ایران میباشد و از سوی دیگر شامل آنهایی است که صلاحیت مراجع قضاوتی را پیش بینی می نماید این دسته از اصول و مقررات قوانین مربوط به صلاحیت خوانده می شود.
ویژگی های قوانین آیین دادرسی مدنی
آیین دادرسی مدنی با دو ویژگی آمره و تشریفاتی بودن مشخص می‌شود این ویژگی اگرچه از هم متمایز است اما در پیوند با یکدیگر می باشند تشریفاتی بودن این مقررات برای حمایت از اصحاب دعوا در برابر خودکامگی قاضی و به عنوان تضمین آزادی دفاع اصحاب دعوا می باشد بدین مفهوم از یک سو امری و تکمیلی بودن آنها باید مورد بررسی قرار گیرد و از سوی دیگر اگر چه موضوع اجرای مقررات در مکانی شمول آنها به تمامی اشخاصی که در محاکم ایران در دعوا دخالت دارند با لحاظ استثنائات روشن به نظر می‌رسد اما کیفیت اجرای این مقررات در زمان بهتر از مورد مطالعه قرار گیرد
تقسیم عناوین آیین دادرسی مدنی
نخستین موضوعی که در راجع به مراجع صالح مورد توجه قرار می‌گیرد تعیین و تشخیص مرجعی که در رسیدگی و امر مورد نظر ساله ست میباشد صلاحیت مرجع برای خود مردان اصولاً از اموری است که قبل از ورود در ماهیت باید مورد عنایت قرار گیرد برای تعیین و تشخیص صلاحیت مراکز قبل از هر چیز می بایست مراجعه که برای رسیدگی به دعاوی و امور حقوقی تشکیل شده را شناخته شود در ارتباط سازمان قضاوتی ایران مورد مطالعه قرار خواهد گرفت سپس با توجه به مفهوم دعوا و آن صلاحیت هر یک از مراجع رسیدگی به دعاوی و امور حقوقی مشخص خواهد گردید دفاع یا پاسخ خوانده موضوعی است که در آیین دادرسی مدنی بسیار مورد توجه است پس به طور کلی آیین دادرسی مدنی سازمان قضاوتی ایران مفهوم دعوا و انواع آن و همچنین رسیدگی به دعاوی و امور حقوقی و دفاع پاسخ های خوانده می پردازد