دعاوی ملکی کیفری

دعاوی ملکی کیفری _دعاوی ملکی یکی از دسته  هایی از دعاوی است که موضوع آن‌ها مربوط به (املاک) است, دعاوی ملکی به دو دسته حقوقی و کیفری تقسیم می شود برای مثال الزام به فک رهن یا الزام به تنظیم سند رسمی دعاوی ملکی حقوقی هستند و دعاوی ملکی دیگر که به دلیل ارتکاب یک جرم مطرح می‎شوند دعاوی ملکی کیفری هستند. مانند فروش غیر قانونی ملک شخصی به یک یا چند نفر. گاهی اوقات ممکن است یک دعوای ملکی حقوقی منشا ثبتی داشته باشد. مثل دعوای ابطال سند رسمی.

دعاوی ملکی ثبتی

 این دسته از دعاوی، ناشی از اختلاف های ملکی در فرایند ثبت ملک در اداره ثبت هستند، شروع شدن فرایند ثبتی امکان دارد 

از راه هیات نظارت استان و شورای عالی ثبت شروع بشود و در ادامه در مرجع قضایی مطرح شود.

در ماده ۲۵ قانون ثبت صلاحیت هیات نظارت و شورای عالی ثبت پیش بینی شده است

انواع دعاوی ملکی:

۱– دعوای الزام به تحویل ملک:

اگر در مبایعه نامه زمانه مشخص شده ای برای تحویل دادن ملک به خریدار تعیین شده باشد باید، در همان زمان تاریخ مَبیع به خریدار تحویل داده بشود. بعضی وقتا در زمانه معامله و تنظیم سند رسمی ارزش ملک زیاد می شود و فروشنده به بهانه همین موضوع  در تحویل ملک تعلل می‌کند. در این مورد  خریدار می تواند اقدام به طرح دعوای الزام به تحویل ملک کند.

۲– دعوای خلع ید

اگر فردی به جز مالک، ملکی که سندش رسمی است را  تصرف کند ، مالک اصلیه ملک برای تخلیه میتونه در دادگاه دعوای خلع ید  مطرح کند.

طرح دعوای خلع ید در صورتی امکان پذیر است که خواهان سندِ رسمیِ مالکیت داشته باشد و اگر ملک ثبت  در نتیجه نشده باشد مالک باید مالکیت خود را ثابت کند.

در در موردی است که هیچ قراردادی وجود ندارد و شخصی که ملک را تصرف کرده است غاصب است و میخواهیم به استناد سند رسمی او را از ملک بیرون نماییم

 

۳– الزام به تنظیم سند رسمی

شخصی مالکه ۱ ملک شناخته می شود که سند رسمی در دست داشته باشد. زمانی ۱ ملک از فردی به فرد دیگری منتقل می شود باید سند رسمی تنظیم بشود. در صورتی که فروشنده یا به طور کلی انتقال دهنده این سند رسمی را تنظیم نکند، فردی که ملک به او منتقل میشود می تواند برای تنظیم سند طرح دعوا کند.

 

۴– دعوای رفع مزاحمت و ممانعت از حق:

امکان دارد که فردی بدون اینکه ملک مارا  تصرف کند برای  استفاده ما از آن مانع شود. در این صورت برای اقامه دعوای رفع مزاحمت و ممانعت از حق، ما باید سندی داشته باشیم که نشان دهنده مالکیت و سابقه تصرف مان باشد. در این نوع از دعاوی ممکن است قاضی  با صدور دستور موقت از ورود ضررِ اضافه تر پیشگیری  کند.

 

۵– دعوای رفع تصرف عدوانی

در دعویٰ تصرف، شخص با ثابت کردن سوابق  تصرف خود از راه ارائه ۱ قرارداد و یا یک سند  رسمی می بایست اعلام کند که ملک بدون (رضایت) او  از تصرف او خارج شده است. دعوای تصرف عدوانی با دعوای خلع ید تفاوت دارد. تصرف عدوانی: نیازی نیست که مالکیت خواهان به اثبات برسد و تنها مسئله مهم اثبات سوابق تصرف است. دعوای خلع ید: خواهان باید مالکیت خودش را نسبت به ملک اثبات کند.

 

 

۶– باطل شدن معامله صوری به ‌قصد فرار از دین:

با استناد به ماده ۲۱۸ قانون مدنی معامله با قصد فرار از دین به‌صورت صوری باطل است. اگر شخصی قصدِ فرار از دین دارد و به خاطر اینکه مال به دست طلبکاران نرسد، اموالش را معامله کند این معامله باطل است.