جرم سرقت ادبی پایان نامه
سرقت ادبی _ وقتی واژه سرقت را میشنویم اغلب مواردی از جمله ربایش مال ، انسان ، آب ، گاز و از این قبیل موارد برایمانی تداعی مشود در صورتی که در این مقاله با سرقتی تحت عنوان سرقت ادبی روبرو هستیم که در ادامه به آن میپردازیم.
ماهیت سرقت ادبی
دزدی علمی دستبرد فکری و هنری ربایش محتوا و یا اندیشه به معنی اختصاص دادن خلاقیت ادبی هنری یا محتوا یا پژوهش فرد دیگری
یا بخشی از آن به متن خود بدون اشاره به این موضوع به طوری که گویا خود فرد خالق آن بوده است در صورتی که بدون رضایت
صاحب اصلی اثر انجام شود سرقت ادبی محسوب می شود.
در آموزش دانشگاهی افرادی که مرتکب این کار میشوند
و عقیده استادان یا پژوهشگران متخلف محسوب میشود و مورد
تنبیه آموزشی قرار میگیرند و در خصوص روزنامه نگاران نقض اخلاق روزنامه نگاری محسوب میشود و فرد متخلف مورد
برخورد های انضباطی قرار میگیرد حال در ادامه ما به مصادیق این موضوع می پردازیم.
سرقت علمی
در صورتی که قصد داریم در مقاله خود از نقل قول دیگری استفاده کنیم حتماً باید آن را در گیومه قرار دهیم
و یا در پاورقی نام منبع را ذکر و به آن ارجاع دهیم و عدم انجام این موضوع و همچنین نقل قول از نشریاتی
که شرایط خاصی برای نقل قول دارد و ما آن شرایط را مهیا نموده ایم
نیز از مصادیق سرقت علمی میتواند به شمار رود
سایه نویسی نیز یکی از مصادیق دستبرد فکری است ست که اخیراً نیز در ایران بسیار شایع است
البته در نظر داشته باشید که بعضی اوقات سرقت علمی به صورت اتفاقی صورت میگیرد که البته در این حالت نیز باز جرم است
برای مثال شما اختراع می کنید که قبلاً ثبت شده و حق استفاده تجاری از آن را ندارید و در صورتی که از آن استفاده تجاری کنید
جرم محسوب میشود با اینکه شما ممکن است اطلاعی از ثبت آن نداشته باشید
سرقت ادبی در باب حقوق
در حقوق ایران دستبرد فکری تحت عنوان سرقت ادبی بیان میشود که
تنها در قانون مطبوعات تعریف و تبیین میشود
بنابر تبصره ۱ ماده ۶ قانون مطبوعات سرقت ادبی عبارت است از
نسبت دادن عمدی یا بخش قابل توجهی از آثار و نوشته‌های دیگران به خود یا غیر
حتی به صورت ترجمه در ادامه تبصره ۲ همین ماده بیان می کند
مجازات سرقت ادبی
مطابق ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی تعیین می شود
که دو ماه تا دو سال حبس و یا تا ۷۴ ضربه شلاق می باشد و این تنها جایی است
که در قوانین موضوع ایران این موضوع به صراحت بیان میشود
البته لازم به ذکر است که ماده ۲۳ قانون حمایت حقوق مولفان منصفانه و هنرمندان
که در سال ۱۳۴۸ تصویب شد نیز به این عمل میپردازد.
البته عنوان سرقت ادبی را برای آن ذکر نکرده است به همین منظور به نظر می رسد قانونگذار برای سرقت ادبی در مطبوعات و غیر مطبوعات تفاوت قائل شود
طبق ماده ۴ قانون حمایت حقوق مولفان مصنفان و هنرمندان واگذاری حقوق معنوی غیر ممکن است یعنی صاحب هیچ اثری نمی تواند حق مالکیت معنوی اثر خود را
با دریافت وجه یا بدون دریافت وجه به فرد دیگری انتقال دهد چراکه حذف نام صاحب اثر از اثر خلق میشود موجب سرقت ادبی و قابل تغییر به کیفری می باشد
لازم به ذکر است در سال ۱۳۹۶ نمایندگان مجلس شورای اسلامی به منظور پیشگیری و مقابله با تقلب در تهیه آثار علمی ماده واحده ای به تصویب رساندند
که این لایحه مورد تایید کمیسیون حقوقی قرار گرفت و تصویب شد طبق این ماده تهیه ارز و یا با گذاری آثاری از قبیل رساله پایان نامه مقاله طرح پژوهشی
کتاب گزارش یا سایر آثار مکتوب به ضبط شده پژوهشی علمی و یا هنری اعم از الکترونیک و غیر الکترونیک توسط هر شخص حقیقی یا حقوقی به قصد انتفاع
و به عنوان حرفه یا شغل یا هدف ارائه کل اثر یا بخشی از آن توسط دیگری به عنوان اثر خود جرم محسوب میشود و مرتکب یا مرتکبان علاوه بر واریز وجوه دریافتی
به خزانه دولت مجبور مجازات به شرح زیر هستند:
در صورتی که شخص حقیقی مرتکب جرم شود به مجازات جزای نقدی درجه ۳ و
محرومیت از حقوق اجتماعی درجه شش محکوم میشود
در صورتی که یک شخص حقوقی مرتکب جرم شود مجازات مدیران
و گردانندگان آن بر حسب مواد ۲۰ الی ۲۲ قانون مجازات اسلامی تعیین می شود
مدارک لازم جهت شکایت از سارق ادبی
به منظور شکایت در این خصوص باید کارت شناسایی، مشخصات اثری که مدعی علمی آن هستید
و مدرکی که ثابت می کند فرد مذکور مرتکب سرقت گشته حتماً باشد البته با توجه به
پیچیدگی های این پرونده حتماً لازم است از مشاوره و یا کمک یک متخصص در حوزه فرهنگ و
رسانه و حقوق و قوانین مربوط به آن بهره مند شوید یک مشاور حقوقی مناسب در این خصوص
می تواند به شما در جهت اثبات و یا دفاع کمک کند
جهت در یافت اطلاعات بیشتر کلیک کنید.